Διδακτικές Προσεγγίσεις της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας

 Στη διατριβή αυτή διερευνάται κατά πόσο μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (συγκεκριμένα της Α’ Λυκείου) μπορούν να κατανοήσουν βασικές έννοιες της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Καλούνται μέσω απλών ιστοριών, παραδόξων, νοητικών πειραμάτων και εκλαϊκευτικών κειμένων να “χτίσουν” τα δύο αξιώματα της θεωρίας και στη συνέχεια να διαπραγματευτούν τις συνέπειές της (σχετικότητα ταυτοχρονισμού, διαστολή χρόνου, συστολή μήκους). Δε χρησιμοποιείται μαθηματικός φορμαλισμός και δεν εισάγονται πολύπλοκοι όροι. Η παρέμβαση πραγματοποιείται σε μικρές ομάδες μαθητών που συζητούν πάνω στο υλικό που τους δίνεται κάθε φορά, με την καθοδήγηση του καθηγητή που επιβλέπει τη διαδικασία. Με τον τρόπο αυτό διερευνώνται οι αντιλήψεις των μαθητών, οι δυσκολίες που συναντούν και η αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται μεταξύ τους.